Een tijdje geleden volgde ik een online seminar over de environmental impact van het gebruik van single-use producten in de biofarmaceutische industrie. Een mooi onderwerp om meer aandacht aan te besteden, omdat tijdens dit weminar voor de zoveelste keer duidelijk werd dat single-use het op alle verschillende footprint-vlakken (CO2, water, etc.) wint van de traditionele roestvrijstalen productiesystemen.
Kritische blik
Toen ik net in dienst kwam bij Hitma en mijn collega’s mij vertelden dat single-use producten beter voor het milieu zijn dan producten die meerdere malen gebruikt worden, kon ik het niet laten om daar toch aan te twijfelen. Vanuit mijn achtergrond heb ik geleerd om altijd kritisch te kijken naar welke uitspraak dan ook. En laten we wel wezen, ik ben van de generatie waarbij we hebben geleerd dat vervangen goedkoper is dan repareren en dat het voor het milieu beter is om voor duurzaamheid te kiezen. Misschien is dat wel de reden dat wanneer ik onderzoeken tegenkom, ik altijd op zoek ga naar de onderzoeksbias. Hebben ze transport wel meegeteld? Gammabestralen moet toch ook een impact hebben? Hebben ze wel rekening gehouden met de berg afval die het creëert?
En wat blijkt? Heeft het ene onderzoek ergens geen rekening mee gehouden, dan heeft het andere onderzoek dat wel gedaan. Wat het misschien nog wel bijzonderder maakt, is dat elk onderzoek op z'n eigen manier tot dezelfde resultaten komt. Keer op keer komt naar voren dat het watergebruik teruggebracht wordt tot 30 à 40% ten opzichte van een RVS-productieomgeving. De fossile fuel depletion (uitputting van fossiele brandstoffen) is minder, ondanks dat er meerdere malen transport moet plaatsvinden.
Afvalproductie
Maar laten we niet vergeten dat single-use veel afval creëert. Het idee van single-use is namelijk dat je het één batch lang gebruikt en dan weggooit. Die berg afval die het creëert moet immens zijn ten opzichte van RVS. Want het gammabestralen zorgt er ook nog eens voor dat alles dubbel verpakt moet worden. En nadat je de batch hebt gedraaid, gooi je dan ook nog eens je gehele systeem weg. Maar wat blijkt? RVS-systemen brengen ook afval met zich mee. Tegen elkaar uitgezet zal single-use het op het gebied van afval afleggen tegen de traditionele RVS-productiefaciliteiten. Maar het verschil is eigenlijk niet eens zo groot als ik had verwacht. Gelukkig worden ook hierin stappen gemaakt. Zo zijn er al systemen op de markt die het mogelijk maken om het volume te reduceren en er zijn ontwikkelingen op het gebied van recycling.
Toekomst RVS
Zal RVS dan over een paar jaar compleet vervangen zijn door single-use? Ik denk het niet. Roestvrijstaal zal altijd een rol blijven spelen. Bioreactoren van 500L, 1000L of 2000L zullen altijd ondersteuning nodig hebben en RVS biedt hierin een uitkomst. Ben ik van mening dat deze een single-use liner zullen hebben? Absoluut! De voordelen van single-use zijn enorm. De reiniging is een stuk minder intensief en ingewikkeld. Het plug-and-play principe wordt mogelijk gemaakt tussen de verschillende systemen. De flexibiliteit die je hebt binnen je productiefaciliteit is oneindig. Het overstappen van productie A naar productie B is het verwijderen van productie A en de systemen in positie brengen voor productie B. En dan heb ik nog niet eens gesproken over de QA, QC en validatievoordelen die het met zich mee brengt.
Nog niet overtuigd van de (milieu)voordelen van single-use? Ik daag je uit erin te duiken! Mocht je iets vinden wat het voor- en/of tegendeel bewijst dan houden wij bij Hitma ons aanbevolen.
